"วันนี้อากาศดีนะจ้ะ โมโมจัง"
โมโมจังรู้สึกคลับคล้ายคลับคลา ว่าจะเป็นคุณยายที่เผาหัวมันขาย แต่ก็ไม่เหมือนกันที่เดียวนัก
"ทำไมเหรอจ๊ะ โมโมจัง ทำหน้าประหลาดเชียว นี่ยายคนที่ขายมันเผาไงล่ะ"
"เอ๊!" โมโมจังเอียงคอ
"อ๋อ รู้แล้ว จำไม่ได้เพราะไม่มีฟันใช่ไหมนี่ นี่ไง" คุณยายหยิบฟันออกมา แล้วใส่เข้าไปในปาก แล้วก็กลายเป็นคุณยายคนขายมันเผาคนนั้นจริงๆ
"แล้วลูกตาล่ะคะ"
"หือ--"
"ลูกตาควักออกมาได้ไหมคะ"
"อ๋อ ไม่ได้หรอกจ้ะ กาวยังติดดีอยู่"
"แล้วฟันละคะ กาวหลุดไปแล้วเหรอคะ"
"ใช่จ้ะ เพราะว่าแก่แล้ว กาวก็เลยหลุดหมด"
โมโมจังถอนหายใจ และรีบกลับไปบ้านด้วยความเป็นห่วงฟันของแม่..
...
นี่เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่ข้าพเจ้าชอบมาก หยิบมาอ่านทีไรก็อ่านไปยิ้มไปเสมอๆ เพราะไม่ว่าตัวอะไรรอบๆ โมโมจังก็พูดคุยได้หมด
ไม่ว่าจะเป็น แมวสีดำที่ชื่อ คู (มาจากคำว่า คุโร แปลว่า สีดำ มาจาก คุมะ ที่แปลว่าหมี) แต่โมโมจังเรียกคูว่า ปู (เพราะออกเสียงไม่ชัด) คางคก ไอศกรีม ฯลฯ สะท้อนให้เห็นดวงตา จินตนาการ ในโลกของเด็กๆ ที่ผู้ใหญ่อย่างเราๆ หลงลืมสิ่งเล็กๆ รอบตัวเองไปแล้ว
โมโมจังเป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยคุณค่ามากมาย
แม้จะเป็นการผสมผสานกันระหว่างความเป็นจริงกับความฝันตามสไตล์หนังสือสำหรับเด็ก แต่เมื่อผู้ใหญ่อ่านก็จะเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของเด็กๆ ได้มากขึ้นไปด้วย ถือได้ว่าเป็นหนังสือจิตวิทยาเด็กเลยก็ว่าได้
หนังสือหนา 112 หน้า ราคา 34 บาท สมัยนั้น (2531) เราก็ว่าแพง ดูเดี๋ยวนี้สิ หนังสือแพงขึ้นมากแค่ไหน
โมโม่จังเล่มนี้ผ่านวันเวลามา 24 ปี แต่เนื้อเรื่องยังทันสมัยอยู่ ..เป็นคุณสมบัติของหนังสือที่ดีเหมือนกันนะนี่ ^^ (แต่ขอบด้านในโดนมอดแทะกระดาษแหว่งไปบ้างแล้ว) พอเราซื้อหนังสือในวันนี้ก็บ่นว่าราคาแพง แต่ถ้าหนังสือดีเราก็ยอมจ่ายอยู่ดีนั่นแหล่ะ..เพราะวันนึงมันจะกลายเป็นหนังสือที่ให้ความทรงจำดีๆ กับเจ้าของไงละ
ป.ล. หนังสือที่ใช้วิธีเย็บกี่ (เย็บด้วยเส้นด้าย) ก่อนเข้าเล่ม ทำให้หนังสือเล่มนั้นทนทานยิ่งขึ้น
โมโมจังรู้สึกคลับคล้ายคลับคลา ว่าจะเป็นคุณยายที่เผาหัวมันขาย แต่ก็ไม่เหมือนกันที่เดียวนัก
"ทำไมเหรอจ๊ะ โมโมจัง ทำหน้าประหลาดเชียว นี่ยายคนที่ขายมันเผาไงล่ะ"
"เอ๊!" โมโมจังเอียงคอ
"อ๋อ รู้แล้ว จำไม่ได้เพราะไม่มีฟันใช่ไหมนี่ นี่ไง" คุณยายหยิบฟันออกมา แล้วใส่เข้าไปในปาก แล้วก็กลายเป็นคุณยายคนขายมันเผาคนนั้นจริงๆ
"แล้วลูกตาล่ะคะ"
"หือ--"
"ลูกตาควักออกมาได้ไหมคะ"
"อ๋อ ไม่ได้หรอกจ้ะ กาวยังติดดีอยู่"
"แล้วฟันละคะ กาวหลุดไปแล้วเหรอคะ"
"ใช่จ้ะ เพราะว่าแก่แล้ว กาวก็เลยหลุดหมด"
โมโมจังถอนหายใจ และรีบกลับไปบ้านด้วยความเป็นห่วงฟันของแม่..
...
นี่เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่ข้าพเจ้าชอบมาก หยิบมาอ่านทีไรก็อ่านไปยิ้มไปเสมอๆ เพราะไม่ว่าตัวอะไรรอบๆ โมโมจังก็พูดคุยได้หมด
ไม่ว่าจะเป็น แมวสีดำที่ชื่อ คู (มาจากคำว่า คุโร แปลว่า สีดำ มาจาก คุมะ ที่แปลว่าหมี) แต่โมโมจังเรียกคูว่า ปู (เพราะออกเสียงไม่ชัด) คางคก ไอศกรีม ฯลฯ สะท้อนให้เห็นดวงตา จินตนาการ ในโลกของเด็กๆ ที่ผู้ใหญ่อย่างเราๆ หลงลืมสิ่งเล็กๆ รอบตัวเองไปแล้ว
โมโมจังเป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยคุณค่ามากมาย
แม้จะเป็นการผสมผสานกันระหว่างความเป็นจริงกับความฝันตามสไตล์หนังสือสำหรับเด็ก แต่เมื่อผู้ใหญ่อ่านก็จะเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของเด็กๆ ได้มากขึ้นไปด้วย ถือได้ว่าเป็นหนังสือจิตวิทยาเด็กเลยก็ว่าได้
หนังสือหนา 112 หน้า ราคา 34 บาท สมัยนั้น (2531) เราก็ว่าแพง ดูเดี๋ยวนี้สิ หนังสือแพงขึ้นมากแค่ไหน
โมโม่จังเล่มนี้ผ่านวันเวลามา 24 ปี แต่เนื้อเรื่องยังทันสมัยอยู่ ..เป็นคุณสมบัติของหนังสือที่ดีเหมือนกันนะนี่ ^^ (แต่ขอบด้านในโดนมอดแทะกระดาษแหว่งไปบ้างแล้ว) พอเราซื้อหนังสือในวันนี้ก็บ่นว่าราคาแพง แต่ถ้าหนังสือดีเราก็ยอมจ่ายอยู่ดีนั่นแหล่ะ..เพราะวันนึงมันจะกลายเป็นหนังสือที่ให้ความทรงจำดีๆ กับเจ้าของไงละ
ป.ล. หนังสือที่ใช้วิธีเย็บกี่ (เย็บด้วยเส้นด้าย) ก่อนเข้าเล่ม ทำให้หนังสือเล่มนั้นทนทานยิ่งขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น