13.10.55

บอกไม่ถูกเลยว่า รู้สึก ...สักเท่าไหร่


ดอนคอน ลาวใต้ ง่ายงาม
อีกครั้งที่เก็บเป้และเรียนรู้ที่จะแบกของให้น้อยลงกว่าทุกครั้ง
เป็นจริงตามนั้นเพราะของในเป้ได้ใช้คุ้มค่าอย่างที่สุด
ปลายทางคราวนี้อยู่ที่ดอนคอน (Donekhone) ซึ่งเป็นเกาะกลางลำน้ำโขง หรือที่ฝรั่งเรียกว่า Island ตรงตามความหมาย


ดอนคอนและ ดอนเดดอยู่ในแขวงจำปาสัก ลาวใต้ สองดอนที่โด่งดังในโลกคนใช้ LP เป็นคัมภีร์การเดินทาง เหตุเพราะเป็นดอนที่มีที่พักสำหรับนักแบกเป้ค่อนข้างเยอะ และในรอบบริเวณใกล้ๆ ก็ยังมีดอนอื่นๆ อีกมากมายนับไม่ถ้วน ในความหมาย มหานทีสี่พันดอนประมาณนั้น... สองดอนที่ว่ามาอยู่กลางลำน้ำโขง เกือบสุดแดนของสายน้ำในอาณาเขต สปป. ลาว เพราะหากล่องเรือจากดอนเลาะบ่อน (ใช้เรียกบริเวณที่พักที่ชาวประมงทำไว้) และข้ามสะพานของชาวบ้านไปเรื่อยๆ ไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ถึงคอนพะเพ็งได้เหมือนกัน แต่อันตรายเกินกว่าที่จะให้นักท่องเที่ยวใช้เส้นทางนี้ อีกเส้นทางน้ำที่สามารถนั่งเรือไปชมโลมาน้ำจืดที่ป่าขาบในเขตประเทศกัมพูชาก็ใกล้นิดเดียว
.....
รู้สึกว่าในลาวใต้นักท่องเที่ยวต่างชาติร้อยละแปดสิบเป็นชาวฝรั่งเศส?
ร้อยละเก้าสิบจะเดินทางต่อไปกัมพูชา (บ้านนากะสังห่างจากชายแดนลาว-กัมพูชาไปอีกแค่ประมาณ 35 หลัก
หลักหมายถึงกิโลเมตร)
และเกือบเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นนักแบกเป้ซำเหมา ...เผ่าพันธุ์อยู่ง่ายกินง่าย
นักท่องเที่ยวไทยมักจะมากันเป็นกลุ่ม หรือมาทัวร์ เข้าไปเที่ยวน้ำตกหลี่ผี (somphamit waterfall) แล้วก็กลับ


ไม่แปลกที่เราจะโดนมองว่าเป็นญี่ปุ่น (ทำไมต้องญี่ปุ่น?)
พอบอกว่า เป็นคนไทยคะผู้ใหญ่หน่อยก็ถามต่อว่า มาคนเดียว บ่เอาผัวมาด้วย? หรือ เอาผัวยัง? ฮา..ในที่นี่ผู้คนน่ารักที่นี่มากนะ ^^
ส่วนเรื่องของกินอร่อยถูกปากคนกินแซ่บๆ แบบไทยๆ หลังจากลองมาเกือบทุกร้านในดอนคอนขอแนะนำ ร้านอาหารชื่อ ดอกเหมยเพิ่งเปิดได้แค่สามเดือน (นับจากธันวาคม 2010) น้องสาวเจ้าของร้านชื่อน้องหมีเคยมาทำงานในกรุงเทพฯ เธอว่าเสี่ยงเข้ามาทำงานเพื่อหาเงินส่งให้แม่ ให้น้องได้เรียนสูงๆ เก็บเงินได้ประมาณนึงทนคิดถึงบ้านไม่ได้เลยกลับ เธอว่าอยู่ที่บ้านแม้ได้เงินน้อยแต่สุขในหัวใจที่สุด (ฟังแล้วยิ้มเลย)
เวลาสั่งอาหารต้องบอกนะว่าขอรสไทย เพราะถ้ารสชาติปกตินี่ขนาดผัดกะเพรายังไม่ใส่พริก (นึกว่าฝรั่งกิน) ขอบอกที่นี่ตำส้มตำได้เผ็ดระเบิดแต่อร่อยล้ำมาก กินแล้วหยุดบ่ได้ ...เพราะมันเผ็ด
อาชีพหลักชาวลาวบนดอนต่างๆ คือปลูกข้าวและทำประมง แต่ในช่วงสามสี่ปีหลังปลาหายากมาก
จับได้ก็ตัวไม่ใหญ่มาก ...คำถามคือ ปลาหายไปไหน? เพราะเขื่อนที่ต้นน้ำกำลังจะทำให้ระบบนิเวศแตกสลาย 


ตอนนี้โลกเปลี่ยนแปลงไปในทุกพื้นที่ อยู่ที่การปรับตัวของมนุษย์ (ผู้ทำลาย) ใช่หรือไม่?
แม้แม่น้ำโขงจะไหลเย็นและใสสะอาด แต่โกหกไม่ได้เลยว่าเห็นขยะพลาสติกมากเหลือเกิน
ทุกบ้านยังคงอาบน้ำ อยู่กินอาศัยใช้น้ำจากแม่น้ำโขงซึ่งยังคงเป็นทุกสิ่งอย่างของผู้คนที่นี่
สายน้ำที่ไหลเอื่อยเย็นในด้านที่ผู้คนตั้งรกรากอาศัย อีกด้านหนึ่งก็ไหลเชี่ยวกราก ดุดัน ฝ่าแก่งหินคมตามท่วงทำนองของธรรมชาติ 


โขง...แม่น้ำที่ทอดยาวผ่านชนชาติมากมายจะยังคงลึกลับและน่ายำเกรงอยู่ไม่เสื่อมคลาย?
หากแต่ 12 เขื่อนตามโครงการที่จะสร้างอย่างต่อเนื่อง ใน จีน ไทย ลาว กัมพูชา
จีนสร้างเสร็จไปแล้วสี่เขื่อน ปลาหายไปแล้วส่วนหนึ่ง
ไทยกำลังศึกษาผลกระทบในการสร้าง
ลาวกำลังสร้างที่ไชยบุรี ฯลฯ
ระบบนิเวศของลำน้ำโขงกำลังถูดตัดทอนเป็นช่วงๆ ...ห่วงโซ่อาหารและการทำมาหากินแบบดั้งเดิมกำลังแตกสลาย... เพื่อให้คนมีไฟฟ้าใช้...แม่น้ำโขงจะยังคงลึกลับและน่ายำเกรงอีกต่อไปล่ะหรือ...

11.10.55

Captain Abu Raed



ถึงคราวเสียน้ำตา เศร้าแต่รู้สึกดีมาก 
Captain Abu Raed เป็นหนังจากประเทศจอร์แดน (2007) 
หนังเก่าแล้วแต่เพิ่งมีโอกาสได้ดู 

"ผมชอบหนังสือ หนังสือเป็นครูของผม" 
เมื่ออาบูราอิดบอกว่าเขามีหนังสือมากถึงสองพันเล่ม กับ นัวร์ กัปตันหญิง 
นัวร์จึงถามกลับไปว่า

"ถ้าคุณอ่านหนังสือมากขนาดนั้น คุณก็มีความรู้มากมาย 
แล้วทำไมยังมาเป็นภารโรง (ในสนามบิน) ล่ะ
"ผมใช้หัวใจนำทางให้ชีวิต และบางอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต มันพาไปสู่ส่วนที่แตกต่าง" 

อาบูราอิดเก็บหมวกกัปตันได้ในถังขยะ เขานำมันกลับบ้านและสวมมัน จนเด็กๆ ในชุมชนคนยากจนที่บ้านเขาตั้งอยู่นึกว่า เขาเป็นกัปตันขับเครื่องบิน

หนังเรื่องนี้งดงาม เพราะหัวใจชายชราคนนี้สะอาดบริสุทธิ์มาก ท้ายที่สุดอาบูราอิดได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำสิ่งดีๆ ให้คนอื่น ผู้ที่อยู่ร่วมโลกอันคลุกเคล้าทั้งความดีและความโสมมของผู้คนใบนี้ 

และใช่..เป็นภาพชินตาที่อาบูราอิดมีหนังสืออยู่ในมือเกือบทุกฉากในหนัง
"Read"-ราอิด -ในภาษาอังกฤษคือคำตอบ

Bagan before sunset


ทะเลเจดีย์ ที่พุกาม

หากศรัทธาคือดอกไม้
ที่พุกามคงเป็นทุ่งดอกไม้สวยงามที่เบ่งบานเต็มพื้นที่ 42 ตารางกิโลเมตร 
แต่เป็นดอกไม้รูปร่างเหมือนเจดีย์ที่ก่ออิฐถือปูนด้วยศรัทธาธรรม
เมือก่อนเราเรียกพุกามว่าดินแดนเจดีย์สี่พันองค์ หากการสำรวจล่าสุด( 2521)

นี่ล่าสุดแล้วนะ อืมม์ ... ตอนนี้พบเหลือแค่ 2,230 เจดีย์ ( อยู่ดูได้เป็นเดือนยังไม่หมดเลยมั้ง) 

อาจเพราสภาพอากาศที่นี่มีความชื้นน้อย ออกไปทางร้อน จึงทำให้พุกามยืนยงคงทน และการใช้อิฐ


การเรียงอิฐแบบโบราณ บวกกับความศรัทธาเคารพของชาวพุทธในพม่า 
ทำให้อาณาจักรเจดีย์พันๆ องค์คงทนอวดความสวยงามอย่างที่เห็นกัน



อย่างที่บอกเจดีย์มีเป็นพัน วันเวลาที่ไปมีน้อยนิด
แล้วยังไง...ไม่หนำใจเลย ต้องไปใหม่อีกสักรอบ..ใช่ไหม