23.3.57

สารแขวนลอย

นานหลายนาทีที่ฉันนั่งเหมือนคนสมองกลวงโบ๋ เหมือนร่างกายเป็นอะไรไปแล้ว ความขี้ขลาดคุกคามเข้าสู่หัวใจอย่างเย็นเยียบ ฉันค้นพบอะไรบางอย่างที่ไม่อาจยอมรับได้ ความล้มเหลวในชีวิตมันจะไปต่างอะไรกับความสำเร็จที่พบเจออย่างจอมปลอม เราถูกแขวนติดผนังของสังคม เพียงเพื่อคำยกย่องชื่นชม 
เมื่อสายลมพัดโชยเพียงบางเบาก็พร้อมจะแตกสลายไปในความว่างเปล่า 
ชีวิตอาจยากเกินความเข้าใจ จะเก็บความวิตกกังวลในความคิดของคนอื่นมาเป็นโซ่ตรวนขังความอิสระของตัวเองเอาไว้อย่างนั้นหรือ 
เมื่อเธอถูกถามว่า ชีวิต คืออะไร เธอจะตอบไปว่า...