30.5.59

the hundred-foot journey



เป็นหนัง feel good ที่เกี่ยวข้องกับคนและอาหารสองวัฒนธรรม ฝรั่งเศส-อินเดีย ที่เทน้ำหนักไปทางอาหารอินเดียมากกว่า คือรู้สึกนิดๆ ว่าหนังเหมือนแอบเชียร์ความดีงามของเครื่องเทศที่ใช้ปรุงอาหารอินเดียยังไงไม่รู้สิ อาจเพราะตัวเอกของเรื่องคืออัสซันเป็นเชฟอินเดียที่มีความสามารถพิเศษ จนไต่เต้าไปจนเป็นเชฟระดับมิชลินสตาร์

สิ่งที่จะได้จากหนัง
-เห็นความสวยงามของบ้านนอกฝรั่งเศส อยากรู้จริงๆ ว่าเชฟจริงๆ เขาจะเข้าไปเก็บเห็ดในป่าเองแบบนี้เหรอ ^^
- การต่อสู้แบบไม่ยอมแพ้ในโชคชะตาของครอบครัวแขกอพยพครอบครัวนี้
- ความเชื่อในสัญชาตญาณและความภูมิใจในอาหารของชนชาติตัวเอง
- ชอบที่พ่อพระเอกพูดว่า "ไม่ว่าครอบครัวอยู่ที่ไหน ที่นั่นคือบ้าน" เพราะนี่คือความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมเอเชียกับตะวันตก อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ กับ แยกตัวออกไปสร้างครอบครัวของตัวเองตามลำพัง
- food is memory อาหารคือความทรงจำ คนเราจะจดจำอาหารบางจานเป็นพิเศษของตัวเองเสมอ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น